weekje suriname

na een super gezellige week met femke te hebben gehad en het vooruitzicht op de komst van marloes en haar vriendin rosanne was het tijd voor mij om ook zelf even de koffers te pakken. tussen de bezoeken door bleef er niet veel tijd over dus het werd een bliksem bezoek aan suriname. 1 dag paramaribo en 5 dagen jungle!

mijn vertrek viel gelijk met die van femke dus we konden samen op het vliegveld wachten, helaas had ik alleen nog een extra anderhalf uur vertraging. na het lange wachten kwam ik dus uiteindelijk pas 's nachts in suriname aan en kon ik helaas weinig van de omgeving zien. een maal in het krasnapolsky hotel lag er al een uitnoding van Svenski, mijn gids, te wachten. de volgende ochtend zou hij om 9 uur in de lobby klaar staan voor een city tour... ok dat werd dus een kort nachtje!

zoals afgesproken stond ik keurig om 9 uur klaar en tot mijn verbazing was ik ook de enige 'gast' die mee ging.. een prive tour dus...Svenski, een echte surinamer die me al snel duidelijk maakt dat een man toch niet elke avond 'bruine bonen met rijst' kon eten wilde mij maar wat graag in de wereld van de echte surinaamse man inwijden (ik doel hiermee op het bestaan van een getrouwde man met zijn 'buitenvrouwen')gelukkig kon ik hem overtuigen het gewoon bij een wandeling te houden en als hij wat extra's wilde doen dan mocht dat in de zin van een extra tour rond de stad! zo gezegd zo gedaan. eerst dus zo'n 2 uurtjes door de stad gebanjerd, markt met vers fruit en groente (waarom heeft aruba dat niet???!!), de palmen tuin, de authentieke houten huizen, de waterkant.. het was een fijne wandeling en Svenski wist veel te vertellen, maar echt onder de indruk van de stad ben ik niet geraakt..

omdat Svenski in een goede bui was nam hij me mee op de extra tour.. eerst gingen we kijken naar waar en hoe de rijke wonen en daarna nam hij me mee naar waaar het 'gewone volk' leeft. op zo'n moment vraag je je echt af of geld je leven nou verreikt of juist verarmd... waar 'jan modaal' geniet van zijn tuin, lekker in short in een hangmatje hangt en een gezellig gesprek met de buren voert, zit de rijke man achter gesloten deur, groot ijzeren hek en een en al video bewaking...

na nog een klein stukje rijden kwamen we in peperpot, een oude koffie en cacao plantage waar je de structuur van hoe het was geweest nog een beetje kon zien. heerlijk weer een stuk gewandeld en zelfs een aapje gespot! wat een heerlijkheid als je zo dicht bij de stad ook al zo'n stuk natuur hebt...

eenmaal terug bij het hotel heb ik nog een poging gedaan te shoppen, de winkels hadden alleen weinig anders te bieden dan we al op aruba hebben, dus dat heb ik maar weer gelaten voor wat het was. de rest van de avond dus een beetje 'gechilled' bij het zwembad en behoorlijk vroeg gaan slapen.. de volgende ochtend stond namelijk alweer het busje om naar bergendal te gaan klaar. het was een rit van iets meer dan 2 uur over naar mijn idee 1 grote lange weg recht de jungle in. bergendal ligt eigenlijk een beetje in het begin van de jungle dus of we het ook echt al zo mogen noemen weet ik niet. maar er zijn in ieder geval meer dan genoeg bomen om mij weer te doen verbazen over de hoeveelheid kleuren groen die er bestaan.. echt geen een blaadje is volgens mij hetzelfde gekleurd..

eenmaal aangekomen in bergendal werd ik overdonderd door de schoonheid van het resort, niet zomaar een of ander touristending wat neer gekwakt is. nee hier is nagedacht over de plek, de ruimte, de indeling, de rust die bewaard moest blijven worden. een grote open hal bij aankomst die langs de rivier overloopt in een eetzaal en daarachter een soort barretje. de huisjes op gepaste afstand van elkaar langs het water, of meer tegen de heuvel tussen de bomen. mijn huisje bleek een van de huisjes te zijn die wat verder achteraf lag, met een trappetje ernaar toe, waar je alleen nog de krekels, kikkers en vogels kon horen. die rust, dat hemelbed, het balkon, in dit huisje kon ik wel weer tot mezelf komen!

in de middag heb ik uitgezocht wat er in de omgeving allemaal te beleven viel en het een en ander aan tripjes geboekt. ik had een aardig programma gepland voor mezelf, maar helaas bleek dat je overal met minimaal 2 personen ingeschreven moest zijn anders ging het niet door... de meeste mensen die hier komen, zijn surinamers die voor 1 of 2 nachtjes komen genieten van de rust, zij hoeven niet naar de brownsberg.... dus helaas die trip ging niet door voor mij, ook zou de trip naar het meer gecancelled worden maar gelukkig had de gids medelijden met mij en heeft hij me toch mee genomen en zelfs getrakteerd op een extra lange tour! behlave het meer zijn we dus naar nog 3 dorpjes in de buurt geweest. ongelooflijk hoe die dorpjes uit het niets daar ineens zijn! een en al houten lage huisjes waar complete gezinnen in wonen, wanneer ik door een deur naar binnen kon spieken zag ik hooguit een kastje, een kleedje en misschien een hangmat voor de deur. daar waar een van de zoons naar de stad was geweest om te studeren stond ook een tv binnen! (ja ja wat is een huidige maatschappij zonder tv vraag je je dan af!) in zo'n dorp konden wel 2000 mensen wonen! wat doen ze dan de hele dag vroeg ik me af? 'nou een beetje jagen, een beetje handelen en de vrouwen gaan wassen' was de reactie van mijn gids! wat een ander leven zijn wij dan toch gewend he? en nog steeds vraag ik me af of geld ons nou verreikt of verarmd heeft... een vraag die ik mezelf waarschijnlijk niet mag stellen aangezien ik door de luxe van het geld wat ik bezit deze reizen kan maken... maar het brengt je in ieder geval wel weer even terug naar een bepaalde basis. een bepaald besef van hoe luxe en rijk mijn leven is, hoe oppervlakkig mijn geklaag soms kan zijn, hoe onrechtvaardig mijn eeuwige getwijfel over wat ik in de toekomst nou allemaal nog wil is... ik kwam een klein meisje hier op straat tegen, zij wilde wel op de foto, dat meisje had ook ik kunnen zijn... hoe had mijn leven er dan uit gezien? had ik dan zoveel twijfels gehad over mijn toekomst had ik dan ook zo die drang gehad om alles op de wereld te willen zien? of moest ik gewoon meedraaien in het gezin, zorgen dat er eten op tafel komt en later zorgen voor een eigen gezin dat dan nog later weer kon gaan zorgen voor mij...

genoeg gepieker! is de grootste les nu niet dat ik moet genieten van de dingen die ik doe, die ik mee maak. me gelukkig moet prijzen met alles wat ik heb! juist ja! tijd voor de kabelbaan dus! een tocht van boomtop tot boomtop helemaal naar de overkant van de rivier! woooeehooeeeiii daar ga ik.. vervolgens een fiets gehuurd en heerlijk een stuk gefietst (ja ronald ik ben niet meer te stoppen op die fiets...!!haha) een boottocht over de rivier zowel overdag als 'savonds opzoek naar kaaimannen(tjes) en ja ook gevonden!

kortom ik heb genoten van mijn verblijf hier! de stilte, de rust het heeft me goed gedaan! maar nu is het wel weer tijd voor een feestje! over 2 uurtjes vertrek ik weer naar paramaribo en morgenochtend heel vroeg zit ik weer in het vliegtuig naar Aruba!om 8.45 zal ik landen en niemand minder dan marloes en rosanne zullen mij dan gaan ophalen op het vliegveld... mits ze de auto uit de bosjes hebben gekregen en weer een beetje ontnuchterd zijn... maar daarover meer de volgende keer!!

dikke kus roos