hoop gebeurt...

na een hele poos van rustig leven is er ineens weer heel veel gebeurt...

heb ik hier op 'mijn' berg helemaal mijn plekje gevonden en leefde ik een rustig leventje was het duidelijk weer even tijd om de boel wakker te schudden...

het begon met het beëindigen van mijn 'relatie' met mijn colombiaanse vriendje. daar heb ik hier nooit zoveel over geschreven. maar al met al heb ik een jaar met hem lopen rommelen en eigenlijk juist in de periode dat alles goed en rustig verliep besefte ik ineens dat hij niet was wat ik wilde... hij was het niet met mijn keuze eens, maar begreep wel dat ik het nu echt meende en zou het respecteren. dat ging voor ruim 2 weken ook goed (op een enkel nachtelijk telefoontje na..maar die waren nog redelijk 'netjes') tot afgelopen woensdag.. mijn 1e dag van de vakantie en ineens begon hij 's avonds weer te bellen, ik negeerde dat tot ik te horen kreeg dat hij ook vriendinnen van mij telefonisch ging lastig vallen. hem uiteindelijk gebeld en nou ja om het verhaal een beetje binnen de perken te houden .. hij heeft mij uiteindelijk zo ver gekregen dat ik 's nachts naar hem toe ben gereden, letterlijk de deur heb ingetrapt en hem de huid verrot gescholden heb... wie mij een beetje kent zal opkijken van dit verhaal want zo zit ik toch niet echt in elkaar. maar was er dan ook echt helemaal klaar mee...!

dat ik met bepaalde emoties in mijn lijf rondloop die ik niet weet te plaatsen/ nooit echt een plek heb kunnen geven wist ik al langer dan vandaag dus gelukkig had ik al een afspraak bij de 'praatdokter' gemaakt. dan hoeven deze uitspattingen in het vervolg wellicht niet meer gemaakt te worden. deze afspraak had ik op donderdag en daar wil ik eigenlijk op deze manier niet teveel over kwijt. wat ik wel kan zeggen is dat het een heftige ervaring was. deze man windt er geen doekjes om en werd gelijk met mezelf geconfronteerd...dat gaf wel een shock maar heb nu ook heel erg het gevoel van 'kom maar op', laat me maar zien wat er allemaal in dat lijf van mij rondspookt en het allemaal eens goed benoemen en een plek geven. dan kan ik daarna eindelijk eens echt weten wie ik ben en wat ik wil...(hoop ik..)

nou na deze 2 ervaringen vond ik het allemaal wel even goed met me. vervolg afspraak bij de praatdokter gemaakt en verder was het plan om een beetje rustig aan te doen. genieten van de vakantie. dus gister even naar een verjaardag en daarna met een stel op stap en toen ik er genoeg van had weer lekker mijn veilige vertrouwde bergje op. john en mary waren ook nog op stap (de Amerikaanse huiseigenaren zijn dus gearriveerd en dat was even wennen, maar zijn hele aardige mensen) dus ik kwam alleen thuis... terwijl ik mijn sleutel zocht zag ik dat mijn deur wagenwijd openstond "he wat raar, die doe ik toch altijd dicht?" maar nog niks vermoedend stapte ik moe mijn huisje in. Tja en toen ontdekte ik dus dat er ingebroken was!!! hier op mijn veilige berg!!!! waar niemand iets te zoeken heeft!!! gelijk dus Marijn gebeld die beneden aan de berg woont, de buurman wakker gemaakt voor telefoon nummer van john en mary en de politie gebeld. pas toen Marijn er was durfde ik weer het huis in en ontdekte dat ze 2 tassen in de snelheid meegenomen hebben. 1 met mijn portemonnee en dus alle pasjes (baal baal) en 1 met mijn school spullen (toetsboeken die ik nog na moest kijken, registratie map, echt dikke onzin dat ze die tas hebben meegenomen ware het alleen niet dat er ook al mijn papieren voor mijn net nieuw gekochte auto er ook in zaten, die wilde ik nog op school kopieren..). dus behalve het nare gevoel dat er dus iemand in je huis is geweest betekent het ook weer eindeloos in de rij staan bij alle instanties om alle papieren en pasjes weer terug te krijgen! en tja de kinderen op school zullen de toetsen weer opnieuw moeten maken (bij nader inzien is dat niet zo nadelig voor ze want in de gauwigheid had ik al gezien dat ze het slecht gemaakt hadden...) maar ja gewoon wel heel naar dus...

kortom vind dat het nu wel weer even rustig mag worden hier, gewoon even lekker de tijd hebben om weer eens een boek te lezen, te genieten van het zwembad, te relaxen, want is dat niet waar het leven hier op Aruba om draait??!!! no worries, one happy island.....hmmmm


hoop dat het met jullie allemaal goed gaat en voor wie ik het nog niet gemaild had:

hele fijne kerstdagen en dat 2009 maar al datgene mag brengen waar je op hoopt/ naar verlangt!

X ROOS